పేదరికంలో పుట్టినవారికి సర్దుకుపోవడం పుట్టుకతోనే అలవడుతుంది. ఆశలకు, ఆకాంక్షలకు కత్తెర వేయడం పెరుగుతూనే అలవాటవుతుంది. ఆశించింది అందకపోతే నిర్లిప్తంగా ఊరకుండటం చెప్పకనే నేర్పుతుంది. అందులోనూ..........................................
ఆ పుట్టినవారు ఆడపిల్లలైతే! ఈ లక్షణాలు అలవర్చుకోవడం మరింత తప్పనిసరి! అయితే, అన్ని సందర్భాల్లోనూ ఇలాగే జరగదు. వాతావరణం ఇదీ పద్ధతని చెబుతున్నా... పరిస్థితులు నేర్చుకోమని నిర్దేశిస్తున్నా... మనసు ఊరుకోదు. ఒక్కొక్కసారి తిరగబడుతుంది. ఎందుకిలా అని ప్రశ్నిస్తుంది. శోభ ఇప్పుడు తన అంతరాత్మలో ఉబుకుతున్న ప్రశ్నల గురించే ఆలోచిస్తుంది.శోభ పేదింటి అమ్మాయి. పెరిగింది మొదలు అన్నీ ఉన్నదాన్లో సర్దుకోవడమే. కానీ, బయటి ప్రపంచం అలా లేదే! మనసులోని ఆశలు మరోలా ఉన్నాయే! శోభ అనుక్షణం ఈ రెంటికీ మధ్య ఉక్కిరిబిక్కిరయ్యేది. అయితే, శోభ చదువులో చురుగ్గా ఉండేది. అదే ఆమెను హాస్టల్లో చేర్పించింది. అక్కడ తిండీతిప్పలు సరిగా లేకున్నా శోభ పట్టించుకోలేదు. స్నేహితురాళ్లతో, చదువుతో క్షణం తీరికలేకుండా గడిపేది. సెలవులకు ఇంటికెళ్లి తనవారితో గడిపేది. పదో తరగతి పాసవగానే కాలేజీలో చేరాలనుకున్న శోభ ఆశను ఆమె తల్లిదండ్రులు మొగ్గలోనే తుంచేశారు. నీకోసం ఓ సంబంధం వెతుక్కుంటూ వచ్చిందన్నారు. అంతులేని ఆస్థిపాస్తులన్నారు. ఒక్కగానొక్క కొడుకన్నారు. నిన్ను మించిన అదృష్టవంతురాలు మన ఇలాకాలోనే లేదన్నారు. ఆ మాటలు విన్న శోభకు చెప్పరానంత సంతోషం కలిగినా, ఆ వెంటనే ఓ అనుమానమూ వచ్చింది. ఇంత గొప్పోళ్లు మనల్ని ఎందుకు కోరుకుంటున్నారు అన్నదే ఆ అనుమానం.
అప్పుడు శోభ తల్లిదండ్రులు విషయం మెల్లగా చెప్పారు. వరుడు ప్రకాష్‌ మానసిక పరిపక్వత సరిగా లేదు. మనిషి ఎదిగినట్లుగా మనసు ఎదగలేదు. తమ తరువాత ప్రకాష్‌ పరిస్థితి ఏంటని ఆలోచించుకున్న అతని తల్లిదండ్రులు ప్రకాష్‌కి పెళ్లిచేయాలనుకున్నారు. తమ కొడుకుకు ఓదారి ఏర్పడటమే కాదు, తమ వృద్ధాప్యం ప్రశాంతంగా గడవడానికి ఇదే సరైన మార్గమనుకున్నారు. తమ బంధుమిత్రుల్లో ఇందుకు ఎవరూ సిద్ధపడరు. అందుకే పేదింటి అమ్మాయిని తెచ్చుకుంటే సరిపోతుందనుకున్నారు. అలా శోభకు ఈ సంబంధం వచ్చింది. ఇదంతా విన్న శోభకు మిన్ను విరిగి మీద పడినంత పనైంది. వద్దంటే వద్దని గొడవచేసింది. కానీ ఆమె తల్లిదండ్రులు శోభను ఒప్పించారు. నీ జీవితమంతా తిండికీ, బట్టకూ లోటుండదన్నారు. ఇంటిపెత్తనమంతా నీదేనన్నారు. ఆస్థిపాస్తులన్నీ నీకే చెందుతాయన్నారు. నీ పుణ్యమాని మా స్థితిగతులూ మెరుగుపడతాయన్నారు. నీ చెల్లి, తమ్ముడు స్థిరపడతారన్నారు. తల్లిదండ్రుల ఒత్తిడివల్ల... గత్యంతరంలేని పరిస్థితుల్లో శోభ ప్రకాష్‌తో వివాహానికి అంగీకరించింది.
కొద్దిరోజులకే శోభ ప్రకాష్‌ ఇల్లాలైంది. ఆమె తల్లిదండ్రులు చెప్పిన విషయాలన్నీ నిజమే. ఇల్లు, పొలాలు, రాబడి... అన్నింటిపైనా శోభదే పెత్తనం. ప్రకాష్‌ తల్లిదండ్రులూ కొడుక్కు ఓదారి చూపించామన్న తృప్తితో హాయిగా ఉన్నారు. అటు శోభ తల్లిదండ్రులూ కాస్త నిలదొక్కుకున్నామన్న ఆనందంలో ఉన్నారు. చక్కగా చదువుకోలుగుతున్నామని శోభ చెల్లి, తమ్ముడు సంతోషంగా ఉన్నారు... ఒక్క శోభ తప్ప! చెప్పాలంటే, శోభకు లేనిది లేదు. కానీ, ఏదీ లేదు. జీవితమంటే సదుపాయాలు, డబ్బు మాత్రమే కాదు... ఇంకా ఏదో కావాలి. అది ఏంటి అన్నదే శోభ సమాధానం లేని ప్రశ్న. చదువుసంధ్యలు లేకుండా ఇంటిపట్టునే ఉంటే ఇదంతా నా ఖర్మ అనుకుంటూ సర్దుకుపోయేదేమో! కానీ, శోభకు చదువుంది. పరిస్థితులను అర్థంచేసుకునే తెలివితేటలున్నాయి. చుట్టూ సమాజాన్ని చదవగల అవగాహన ఉంది. అందుకే సర్దుకుపోలేక పోతోంది. మనసును సమాధానపరచలేకపోతోంది.
ఇక ఇలాగైతే కాదనుకుంది శోభ. 'ఐద్వా లీగల్‌సెల్‌'కు వచ్చి తన సమస్య చెప్పింది. సభ్యులు ప్రకాష్‌ను, అతని తల్లిదండ్రులను పిలిపించారు. మనసు ఎదగలేదనుకుంటూ అలాగే ఇంట్లో ఉంచుకోవడం కన్నా మానసిక వైద్యుడిని సంప్రదించడం ఉత్తమమైన పద్ధతన్నారు. ప్రకాష్‌ తల్లిదండ్రులు ఇప్పటిదాకా ఆ ప్రయత్నమే చేయలేదట. వెంటనే సభ్యులు ఒక సైక్రియాట్రిస్ట్‌ పేరును సూచించారు. ఆయన ప్రకాష్‌కు కొన్నాళ్లపాటూ కౌన్సిలింగ్‌ ఇచ్చారు. ప్రకాష్‌తో పాటూ అతని తల్లిదండ్రులకు, శోభకు తగిన సూచనలిచ్చారు. దానికి శోభ, ఆమె అత్తమామలు పూర్తిగా సహకరించారు.
ఇప్పుడు ప్రకాష్‌ దాదాపు మామూలుగా మారాడు. ఈ మార్పులకు అతని తల్లిదండ్రులు చాలా సంతోషించారు. తన భార్యతో ఎలా వ్యవహరించాలో ప్రకాష్‌కు నేడు అర్థమైంది. దాంపత్యంలోని ఆనందం ప్రకాష్‌కు తెలుస్తోంది. జీవనమాధుర్యం తాలూకు అనుభూతులు ఇప్పుడు శోభ సొంతమయ్యాయి.
No comments:
Post a Comment